Participer et faire ensemble

Maak van elke boom in de stad een monument en verander het naar een babbel tree.Met een lange bank rond het boom, waar mensen kunnen even zitten, even wachten, of met elkaar praten… Voorbeeld te vinden aan voet van de lift van de Justitiepaleis in de Marollen.

De plek voor kinderen om te zijn. Een bos, een park waar je hutten kan bouwen met takken, met planken. Samen met een timmerman een bouwspeelplaats. Het mag blijven staan. Een moestuin, een keuken, een atelier, een bib, een ruimte met computers (programmeren!).

Alle leeftijden door elkaar. Oudere kinderen, jongeren en volwassenen als begeleiders. Ontdekken (in alle vrijheid!) wat je écht interesseert. Waar JIJ blij van wordt! Tot rust komen. Plezier maken. Leren van jezelf en van elkaar. Gerina D.

Banken in de stad zijn plekken voor informele, ongedwongen, kleine ontmoetingen, ze geven kansen tot lichte bindingen, maar kunnen evenzeer broedplaatsen van gemeenschappen zijn. Er staan veel te weinigbanken in Brussel en de meeste banken zijn saai en stimuleren geen oogcontact of gesprek. Ik dacht aan een wedstrijd waarin scholen, kunstacademies, kunstenaars, maar evenzeer creatieve burgers, ontwerpen voor ontmoetingsbanken kunnen insturen, die door een jury beoordeeld worden. De knapste en vooral meest ontmoetings-bevorderende banken worden geproduceerd door beroepsopleidingen lassen, houtbewerking, ... in samenwerking met de ontwerper van de bank. De banken worden verspreid over Brussel op strategische plaatsen, in publieke ruimten, maar misschien ook daar waar publieke ruimten overgaan naar private ruimte, op verborgen plekjes in buurten. Er kan zelfs een wandelroute ontworpen worden langs de ontmoetingsbanken, opdat bang voor elkaar, bank voor elkaar wordt.

Een platvorm maken van mensen die tijd en die zin hebben om hun talenten en passies kosteloos te delen en door te geven aan kinderen en jongeren. Die mensen (gepensioneerden, vluchtelingen,...) voelen zich nuttig en ze maken breed leren haalbaar en toegankelijk voor iedereen.

Er zijn bijna geen ping pong tafels op straat in Brussel. Vroeger waren er in de zomer ping pong tafels op de Anspachlaan aan de beurs. Mensen van alle leeftijden, origines, rijk/arm kwamen samen om eventjes ping pong te spelen, ik leerde er daklozen, studenten, werkende mensen kennen en dat schepte toffe momenten, je leerde mensen kennen, een band maken, we luisterde naar elkaars verhalen, het was een echte gemeenschap. Volgens mij moet het niet moeilijk en niet duur zijn om ergens ping pong tafels neer te zetten. Ik leg ook een filmpje hieronder vanuit New York die me veel deed denken aan hoe het toen op de Anspachlaan aan de gang ging. https://www.youtube.com/watch?v=Wc5H9m3f0ME

Vele jonge Brusselaars kennen de geschiedenis van hun stad niet. Spijtig. Jonge vrijwilligers opleiden die de geschiedenis van de stad op creatieve en ludieke wijze leren kennen aan een breder doelpubliek. The must.

Eugène Plasky was a landscape painter. We would be surprised to see that the Avenue and the Square named after him is a car park. Let’s turn Square Plasky into a park where people can meet (incl.playground) and the roundabout into a place de rencontre/Ontmoetingszone so that restaurants and cafes can expand their terraces. And lets use the space between the trees of the avenue to create more green space and a cycling lane from Meiser to Jamblinne de Meux.

Voorzien van ruimtes, openbare plekken zodat jongeren elkaar kunnen ontmoeten. vb. skateparken, uitbreiden van schoolstraten

Door kleine aanpassingen in de openbare ruimte kunnen plekken gecreëerd worden die uitnodigen tot ontmoeting: picknicktafels, banken, zithoekjes, …

Laagdrempelige, gratis activiteiten waarbij mensen elkaar ontmoeten door samen te dansen of aan sport te doen. Een mooi voorbeeld van hoe dit kan is Swing Connects, een organisatie die nieuwkomers en vluchtelingen samenbrengt met andere Brusselaars door middel van (gratis) danslessen, gevolgd door een maaltijd. This will keep us fit, will help us meet other people, and will bring us joy.”

The idea would be to create a public non-denomenational holy place open to all religions and belonging to none. It would be a spiritual space for private prayer, meditation, and silence for individuals of all faiths. an example is the Rothko Chapel in Houston, |Texas: https://en.wikipedia.org/wiki/Rothko_Chapel It is a chapel built for no specific religion but sanctified by all. It is also a place for \international cultural, religious, and philosophical exchanges\.

Leefbaarheid en samenleven gaan hand in hand: - Verbeteren en verdere uitbouw van de groene ruimtes - ontmoetingsplaatsen & rustpunten - De verscheidenheid van onze Brusselse bevolking gebruiken in een gezamenlijk project, via o.a. gemengde burgerparticipatie, gemeenschappelijke buurtfeesten, |... Kleinschalig is daarbij best OK - Betrekken van de bevolking in de democratische besluitvorming van het Brussels gewest (bestaande succesvolle experimenten zoals de Italiaanse gemeente Torres)

Verbetering van omstandigheden voor migranten, een echt onthaal. Laten we de groene ruimtes die nog over zijn behouden voor ontmoetingsplekken, recreatie, stadslandbouw en andere initiatieven. Kantoren en andere lege huizen kunnen omgebouwd worden tot woningen. Vooral géén hoge torens bouwen. Jori V.

Wijkfeesten in elke buurt waar verschillende buren met verschillende nationaliteiten samen kunnen komen, elk met hun eigen culinaire specialiteiten, om elkaar beter te leren kennen. Samen eten is een goed excuus om de conversatie te beginnen.

Le Canal: windmolentjes. Iedere wijk andere icoontjes. Mensen vragen me dikwijls de weg naar de Grote Markt. Vlaggetjes om aan te duiden. Rodriguez

De diversiteit in Brussel zorgt voor heel veel potentieel. Met dit idee willen we ervoor zorgen dat er ontmoetingsmomenten zijn waar diversiteit en potentieel elkaar kunnen ontmoeten. Aan de hand van muurschilderingen in verschillende Brusselse wijken proberen we de inwoners deel te laten uitmaken van hun buurt. Door workshops te houden in het lokaal theehuis, sportclub, bibliotheek etc proberen we iedereen te betrekken tot het uiteindelijke design, dat we dan samen kunnen schilderen op één of meerdere plaatsen in de wijk. Met dit idee proberen we niet alleen de buurtidentiteit te visualiseren, maar ook mensen kennis met elkaar te laten maken en hun netwerken in de buurt te versterken. Belangrijk detail is dat je geen artiest moet zijn om deel te nemen!

Er moeten in de zomer terrastafeltjes zijn met een duidelijk herkenbaar logo, waar Brusselaars die een taal (niet alleen Nederlands, maar alle Europese talen) willen oefenen vrij aan kunnen aanschuiven om wat met elkaar te praten.

Overal in Brussel komen kleine tuintjes op in de publieke ruimte. Er zijn ook vzw's die zich inzetten om tuinieren in de stad te promoten en zij hebben vaak te veel succes of te weinig ruimte. Veel mensen en vooral gezinnen met kinderen zijn op zoek naar groene ruimte in de stad. Tegelijk leven veel ouderen in eenzaamheid. Zij zijn vaak weinig mobiel en afhankelijk van hun verzorgers. Als de tuinen van rust-en verzorgingstehuizen kunnen worden opengesteld als gemeenschapstuin, dan vinden gezinnen een plekje om te tuinieren en ouderen meer sociaal contact op de plek waar ze wonen. En zo leren kinderen en volwassenen tuinieren, de natuur beter begrijpen en respecteren en krijgt de biodiversiteit in de stad een boost.

Het idee is simpel: foodtrucks en stalletjes, lange tafels, kleedjes er over en aanschuiven maar. Bij Anneessens Aperitieft parkeren in de zomer op een dag in de week een verrassend aantal foodtrucks. In het midden lange tafels en gezellig dineren.

In leegstaande gebouwen van de stad zoals loodsen of fabrieksgebouwen elkaar ontmoeten en creëren. De gebouwen ombouwen tot een plek waar kleinen ateliers aanwezig kunnen zijn voor beginnende ondernemers (pop-up stores etc).

Kleine start-up bedrijfjes waar aan up-cycling kan gedaan worden, een koffiebar, een broodjesbar, eigengemaakte kleding, een boer met kleine tuin en dieren … in een aangename ruimte waar ook plaats is om elkaar te ontmoeten.

Richt in openbare ruimtes zoals bibliotheken, maar ook musea, scholen, overheidsgebouwen, cowork-achtige ruimtes in waar een community kan gedijen die elkaar ondersteunt. Een incubator voor nieuwe ideeën, collectieve intelligentie, c-creatie en vooral FUN en jongeren aanzet om kennis te delen en voortdurend bij te leren.

Publieke ontmoetingsruimtes creëren en inrichten die aangepast zijn voor alle bewoners van de buurt. Deze ruimtes samen met deze buurtbewoners inrichten, zodat ook het samen aan de buurt werken een plek kan zijn tot ontmoeting en gesprek. Zo ontstaat ook meer burgerzin en het gevoel samen verantwoordelijk te zijn voor de ruimte en de stad.

Er moet wel extra aandacht zijn voor de inwoners die je niet vaak in openbare ruimtes omdat ze zich er niet op hun gemak voelen of de ruime niet is ingericht naar hun interesses of behoeftes, meisjes bijvoorbeeld. Ook hen moet je bevragen zodat de nieuwe inrichting van pleinen of straten ook op hen is afgestemd.

Het lijkt me super leuk als er tijdens de zomer elk weekend een cultuur-evenement georganiseerd zou worden in het Jubelpark door elke gemeenschap die in Brussel woont. Food-trucks, muziek, activiteiten, enz. per land! Rozen J.

Het groen comité zou instaan voor de vergroening van de buurt: meer planten, bloemen in de buurt zorgt immers voor een sterkere verbinding tussen mens en natuur, mensen die meer buiten genieten, die meer respect tonen voor hun buurt en zo ook voor de leefwereld. Zeker op assen met veel wagens is dit nodig.