Ville durable et vivable

Moestuinen op buurtniveau. Kevin S.

Als jong gezin snakken wij naar groene ruimte dicht bij huis. In mijn ideale stad worden kleine pleintjes, verlaten tuinen en ongebruikte openbare ruimten omgevormd tot publieke stadstuintjes waar mijn kind kan spelen.Sarah H.

De straat is voor de auto. Overal mag men parkeren en rijden. Buitenspelen zit er voor de Brusselse kinderen helaas niet in: de straat is veel te gevaarlijk! Maar als we nou eens de buitenruimte opnieuw indelen, en dan de kinderen op plaats één zetten? Wat is er dan belangrijker: transitverkeer of buiten tikkertje spelen? En een parkeerplek voor de deur of een voetbalveldje? Dit idee kan makkelijk getest worden: sluit iedere laatste zondag van de maand een straat of voor gemotoriseerd verkeer en maak er een speelstraat van!

De VGC-subsidies voor (her)aanleg van speeltuinen in de Brusselse scholen is al een mooi succesverhaal. Dit is erg belangrijk voor het welzijn van kinderen - er zou veel meer geld moeten vrijkomen hiervoor, en wellicht met een prioriteit voor scholen die ver van natuur liggen, zoals in het centrum en andere dichtbevolkte wijken. Erbij vragen dat de scholen de speeltuinen en -plaatsen vergroenen, niet met kunstgras maar wel met bomen en planten om zo de kinderen respect en liefde voor de natuur bij te leren. Meer 'groenescholen dus, zoals bijv. 't Regenboogje in Etterbeek. Ook - waarom niet - geld voor vergroening van de schoolgebouwen? Vertikale tuinen, gevelplanten, bloemen. Veel mogelijkheden - geef graag incentiven ervoor! Vooral scholen in grijze, trieste straten zonder groen in de omgeving! Ga eens kijken in Scandinavië, hoe ze daar speeltuinen aanleggen. Heuvelige, avontuurlijke plekken, ook midden in het centrum van de steden. Het kan ook hier, Brussel!

Zoveel publieke ruimte behoort toe aan koning auto. Zo weinig mensen hebben eigen buitenruimte en in de kanaalzone zijn ook publieke parken schaars. Naar het idee van de Gentse leefstraten : maak een fijnmazig netwerk van straten waar het verkeer wordt geknipt met eenvoudige en tijdelijke inrichtingen en veel groen zodat burgers zich de straat terug kunnen toe-eigenen, kinderen veilig buiten kunnen spelen en fietsers veilig kunnen doorrijden. Tijdens de Corona-crisis blijkt de nood nog hoger en straks hebben we weer een hete zomer. Waar wachten we op ?

Groene ruimtes behouden en met elkaar verbinden. Als voorbeeld waarom niet de voetgangerszone verbinden met het kanaal als een soort groen recreatie gordel in en om de stad.

Scholen adopteren kleine groene ruimtes en krijgen een zekere vrijheid om die in te richten naar wens. De groene ruimtes zijn verzorgd, ogen minder uniform en worden proper gehouden. De kinderen leren met planten werken en verantwoordelijkheid nemen voor het collectieve.

Brussel versteent. Tussen 2003 en 2016 is 15% van het groen in Brussel verloren gegaan en er is geen enkele reden om aan te nemen dat dit magisch omgekeerd is vanaf 2017. Creëer meer (kleine) groene ruimtes, plant bomen voor schaduw en vergroting leefbaarheid (zeker met de steeds betere zomers) en zet in op behoud biodiversiteit (bijv. zaaien wilde bloemen, bekoorlijkheden vogels etc.). Fijn voor mens en dier!

Die manier de kinderen na school gaan ze niet op hun gsm... maar ze lezen.

Er zijn zoveel dingen die we maar één keer per jaar of minder gebruiken. Vb: verf materiaal Of andere dingen die we na een jaar niet meer nodig hebben zoals kinderkleren.Waarom kunnen we de bibiliotheken niet uitbreiden met zo'n spullen? Zo moet je niet meer investeren in een stoomachine die het behang van de muur haalt of moet je geen babykleren kopen die maar voor drie maanden passen. Als samenleving kunnen wehiermee veel geld uitsparen.

Mijn idee is om elke zaterdag en zondag sommige straten af te sluiten om een beetje te spelen Kimon P.

In veel grote steden zie je dat er meer en leer gedeeld wordt : Er zijn gemeenschappelijke tuinen met kruiden waar iedereen kan van gebruik maken en om voedselverspilling tegen te gaan wordt voedsel gedeeld in zogenaamde Community fridges. Ook kunnen van daken van hoge gebouwen moestuinen gemaakt worden zodat stadsbewoners ook in een tuin kunnen zitten.

Misschien een soort Tiny forest in de voetgangerszone?

De straten in de stad afsluiten voor een aantal uren en autovrij maken zodat kinderen op straat (veilig) kunnen spelen en buren elkaar leren kennen. Audry M.

Bevorderen dat iedere wijk een groene ruimte heeft waar iedereen actief bij betrokken is: moestuinen, picknicken, barbecue-plekken, wandelingen, spel voor kinderen, boomgaarden, grasvelden voor pony''s en/of paarden, enz. Sonja V.

Een petanquebaan ergens rond de vijvers van Elsene. Dat verzamelt jong en oud. Philia D.

Openluchtzwembad zodat alle Brusselaars die niet op reis kunnen gaan, toch van de vakantie genieten! Lieve V.

|+ Proficiat voor dit participatieproject. Opgelet, zinvolle participatie vereist feedback en de mogelijkheid participatie echt een impact te geven. Ook de meest kwetsbare groepen mensen de kans geven om te participeren, dus misschien niet in geschreven vorm enkel dit initiatief voeren. Meer gedulde moestuinen. Meer compostpunten. Babytheken. Tweetalige scholen. Fietspaden en rekken. Ruilbeurzen, repaircafé, buurtplatformen. Karen V.

Een zwemvijver. Sarah V.

Fleurir la ville avec les habitants.Juliette L.

Dit kan zowel groot als kleinschalig, maar zelf had ik graag een grootschaliger project gehad, waarop we op een leegstaand terrein van minimum 1 hectare (vb naast het Weststation) een voedselbos collectief gaan creëren en onderhouden. Een voedselbos is een bos waarin fruit- en notenbomen staan, bijenkorven, bessenstruiken, meerderjarige eetbare planten, zodat het op termijn een zelfregulerende werking heeft. voedseltuintjes kunnen erbijkomen...

Het idee is dat het project mee gedragen wordt door buurtscholen, buurtwerkingen en buurtbewoners, ... de scholen en buurtwerkingen kunnen het voedselbos als educatieve en vormende plaats beschouwen, buurtbewoners kunnen vrijwillig meewerken of gewoon komen wandelen in het bos.

Op termijn zie ik ook een mogelijkheid voor een lokaal, waar lesjes, vergaderingen of zelfs kleine feesjes kunnen doorgaan. Waarbij mensen leren over voedselbossen, permacultuur, gezonde voeding, bijen, vruchtensappen persen, confituur maken, ...

Ik werk sinds 21 jaar in een gemeenschappelijke moestuin naast de spoorweg, het is een plek waar jong en oud, diverse sociale klassen en diverse nationaliteiten met elkaar in contact komen; bovendien is het herontdekken van de natuur en het zien groeien van allerlei groenten en bloemen bijna levensnoodzakelijk voor veel mensen in deze al maar drukker wordende stad Brussel. Onze tuin is nu bedreigd omdat er een school zou worden gebouwd op onze plek (scholen zijn natuurlijk ook belangrijk, maar waarom laten bouwen op een plek waar veel mensen wat naar adem komen snakken).

Ook Parijs heeft het nut ingezien van het terug verbouwen van groenten en bloemen in de stad. Verder wens ik nog te wijzen op de goede initiatieven in Schaarbeek om een ganse zomervakantie lang buitenactiviteiten te organiseren in het Jozafatpark.

Ook een plek waar diverse nationaliteiten, sociale klassen en jong en oud samen kunnen komen.Dus verder doen daarmee aub.

Verbetering van omstandigheden voor migranten, een echt onthaal. Laten we de groene ruimtes die nog over zijn behouden voor ontmoetingsplekken, recreatie, stadslandbouw en andere initiatieven. Kantoren en andere lege huizen kunnen omgebouwd worden tot woningen. Vooral géén hoge torens bouwen. Jori V.

Maak werk van groene gevels in de stadscanyons, door buurtwerk en groene comités die met hulp van aanplant acties van inheemse plantensoorten te sensibiliseren. Wat nog eens de buurtwerking verstevigt en de mensen betrokkener maakt bij het netjes houden van hun straten en gevels , ook een remedie tegen de graffiti plaag waarmee Brussel vecht.