Ville durable et vivable

- Sensibiliseren: kennis, inzichten, impact - Scholen: drinkbussen met water op scholen, fruitmomenten - Ouder-kindworkshops rond gezonde voeding vb. Kookmet - Good Food ambassadeurs en zichtbaarheid in elke wijk, collectieve moestuinen, |… vb. Boeren en buren - Kookboekjes maken met gezonde receptjes vb. Muse - Hopon oudercafés om te sensibiliseren - Ouder-ambassadeurs - Communicatie en sensibiliseren

Groene ruimte inzetten voor collectieve moestuinprojecten/ boomgaarden waar verschillende partners (Brede Scholen, organisaties, |…) samenwerken aan een circulair systeem. Zie bvb CityZen Quartier durable(moestuinproject + idee boomgaard om appel- en perensap te maken/verkopen)

We need to review and revalue our needs and to go back in the society, for the first time humanity is the state of self-actualization.This is the actual state where we should be maybe without this kind of technol-ogy but rather with an inner perspective. I believe that we need more open space and opportunities to meet groups, meditation or other! We must communicate out of virtual reality! We must connect in a safe space! We must heal from souls disaster and confusion. And if I can say more important to start pay attention to the gap between insiders-outsiders model in a micro-macroschele. Tzina

Eugène Plasky was a landscape painter. We would be surprised to see that the Avenue and the Square named after him is a car park. Let’s turn Square Plasky into a park where people can meet (incl.playground) and the roundabout into a place de rencontre/Ontmoetingszone so that restaurants and cafes can expand their terraces. And lets use the space between the trees of the avenue to create more green space and a cycling lane from Meiser to Jamblinne de Meux.

Buurtgerichte moestuinen. Zo heeft iedereen een tuin en is dit ook een ontmoetingsplaats waar buren elkaar leren kennen. Hatice

Het spel is een laagdrempelige manier om bewoners actief te betrekken bij hun straat en bij het klimaat. Mijn straat naar een beter leefklimaat” is op een prikkelende manier vormgegeven, wekt de nieuwsgierigheid en zet aan tot deelname en inbreng! Op speelse wijze informeert het de bewoners over de mogelijkheden om hun straat leefbaar, groen en veilig te maken. Bewoners werken samen en leren elkaar zo beter kennen. Het spel creëert betrokkenheid: Op informele wijze ontstaat een gesprek tussen straatbewoners. Het spel wordt aangezwengeld en begeleid door een straatregisseur.

Stadskinderen (3-6j) en hun ouders een tuin aanbieden in hun buurt waar ze samen in de natuur van verhalen en kunst kunnen genieten. Hiermee communicatie tussen ouder en kind aanmoedigen, de goesting geven in verhalen...om de weg te openen voor boeken, voor lezen. De tuin van elk buurthuis, van het koninklijk paleis, van...ter beschikking stellen van kinderen met hun ouders met als gastheer of vrouw fantasievolle vrijwilligers die de juiste vragen stellen en verhalen uit de mouwen schudden.

Pamperbank Brusselbreed uitrollen: materiële hulp om verder toe te leiden naar immateriële ondersteuning (kinderopvang, onderwijs, enz.). Is preventie pur sang naar ouders van jonge kinderen. Is een efficiënte manier om kwetsbare gezinnen te bereiken.

In Kopenhagen planten ze fruitbomen en -struiken in de straten, op pleinen en in parken. Iedereen mag er van plukken en ter plaatse opeten. Dit zou ons nog dichter bij de natuur kunnen brengen.

Ontmoetingsplekken met zitbanken en groen, veel groen.Ann V.

Maak van elke boom in de stad een monument en verander het naar een babbel tree.Met een lange bank rond het boom, waar mensen kunnen even zitten, even wachten, of met elkaar praten… Voorbeeld te vinden aan voet van de lift van de Justitiepaleis in de Marollen.

Overal in Brussel komen kleine tuintjes op in de publieke ruimte. Er zijn ook vzw's die zich inzetten om tuinieren in de stad te promoten en zij hebben vaak te veel succes of te weinig ruimte. Veel mensen en vooral gezinnen met kinderen zijn op zoek naar groene ruimte in de stad. Tegelijk leven veel ouderen in eenzaamheid. Zij zijn vaak weinig mobiel en afhankelijk van hun verzorgers. Als de tuinen van rust-en verzorgingstehuizen kunnen worden opengesteld als gemeenschapstuin, dan vinden gezinnen een plekje om te tuinieren en ouderen meer sociaal contact op de plek waar ze wonen. En zo leren kinderen en volwassenen tuinieren, de natuur beter begrijpen en respecteren en krijgt de biodiversiteit in de stad een boost.

Leefbaarheid en samenleven gaan hand in hand: - Verbeteren en verdere uitbouw van de groene ruimtes - ontmoetingsplaatsen & rustpunten - De verscheidenheid van onze Brusselse bevolking gebruiken in een gezamenlijk project, via o.a. gemengde burgerparticipatie, gemeenschappelijke buurtfeesten, |... Kleinschalig is daarbij best OK - Betrekken van de bevolking in de democratische besluitvorming van het Brussels gewest (bestaande succesvolle experimenten zoals de Italiaanse gemeente Torres)

Maar in elke wijk een leefstraat waar parkeerplaatsen geschrapt worden en waar autoverkeer niet toegestaan is op woensdag namiddag en op zondag. Vervang de parkeerplaatsen door bomen en ander groen en banken. Leefstraten kunnen gebruikt worden door spelende kinderen, ouders die elkaar ontmoeten, senioren de een petanque bal werpen, tuinmeubilair , |ect. Verwijder de auto in leefstraten en laat daar leven toe

In de binnenstad is extra nood aan rustige groene ruimte, terwijl vele daken onbenut blijven. Door daken van openbare gebouwen in te richten en open te stellen voor het publiek, kan je die extra ruimte creëren waar mensen in alle rust mekaar kunnen ontmoeten. Leegstaande zolders zouden ter beschikking kunnen gesteld worden voor creatieve ateliers, zo creëer je noodzakelijke ruimte voor creatieve beroepen die er ook mekaar kunnen ontmoeten.

Door kleine aanpassingen in de openbare ruimte kunnen plekken gecreëerd worden die uitnodigen tot ontmoeting: picknicktafels, banken, zithoekjes, …

Brussel heeft nood aan meer groene, publieke ontmoetingsplaatsen met een minimum aan recreatief aanbod dat generaties verbindt.

Veel kleinere buurtparken hebben een groot onbenut potentieel. parken zijn niet altijd even goed onderhouden en de biodiversiteit in parken is vaak zeer pover. rond kleine buurtparken kunnen makkelijk wijkcomités opgestart worden die mee instaan voor het onderhoud en het opkrikken van de biodiversiteit in parken. Parken zouden plaatsen moeten zijn waar standaard aan buurtcompostering gedaan wordt en waar cursussen urban farming en dergelijke doorgaan. Maar ook de bredere openbare ruimte kan een goede ontmoetingsplaats zijn. Ik denk vooral aan voetpaden die beter ingezet worden. Waar buurtbewoners aangemoedigd worden om banken voor hun woning te zetten zodat ze er een praatje kunnen maken met buren en het aangemoedigd wordt om op en rond voetpaden samen met de buurt de straten aan te planten.

Het De Brouckèreplein is momenteel een steenvlakte. Een simpele oplossing is het plaatsen van mobile planten/boombakken, zo wordt het plein als ontmoetingsplaats een stuk aangenamer, hittebestendiger en blijft het beschikbaar voor evenementen.

Een duurzame keuken voor buurtbewoners op weekavonden; laagdrempelig, goedkoop, gezond en duurzaam eten én een ontmoetingsplaats met je buren. Kan georganiseerd worden in gemeenschapscentra of bedrijfsrestaurants die 's avonds niet benut worden.

Banken in de stad zijn plekken voor informele, ongedwongen, kleine ontmoetingen, ze geven kansen tot lichte bindingen, maar kunnen evenzeer broedplaatsen van gemeenschappen zijn. Er staan veel te weinigbanken in Brussel en de meeste banken zijn saai en stimuleren geen oogcontact of gesprek. Ik dacht aan een wedstrijd waarin scholen, kunstacademies, kunstenaars, maar evenzeer creatieve burgers, ontwerpen voor ontmoetingsbanken kunnen insturen, die door een jury beoordeeld worden. De knapste en vooral meest ontmoetings-bevorderende banken worden geproduceerd door beroepsopleidingen lassen, houtbewerking, ... in samenwerking met de ontwerper van de bank. De banken worden verspreid over Brussel op strategische plaatsen, in publieke ruimten, maar misschien ook daar waar publieke ruimten overgaan naar private ruimte, op verborgen plekjes in buurten. Er kan zelfs een wandelroute ontworpen worden langs de ontmoetingsbanken, opdat bang voor elkaar, bank voor elkaar wordt.

Het Flageyplein is momenteel een heel grote lege vlakte. Praktisch voor de markt maar heel onaangenaam gedurende alle andere dagen. Men zou ik het midden van het plein een vierzijdige kiosk” kunnen plaatsen en elke zijde zou een ontmoetingsfunctie hebben. Een wijnbar, een tapasbar, enz. De kiosk” zou op de dagen waar de markt \ niet aanwezig is, leven blazen in het midden van het plein en tijdens de markt gewoon gesloten blijven.

Groen is goed voor het gemoed. Brussel telt teveel grijze, stenen plekken waar enkel zwerfvuil ligt en waar hekkens rondom staan. Hier en daar een goed onderhouden plantsoen aanbrengen doet veel aan het stadsbeeld en creeert een ontmoetingsplaats voor iedereen.

Er zijn bijna geen ping pong tafels op straat in Brussel. Vroeger waren er in de zomer ping pong tafels op de Anspachlaan aan de beurs. Mensen van alle leeftijden, origines, rijk/arm kwamen samen om eventjes ping pong te spelen, ik leerde er daklozen, studenten, werkende mensen kennen en dat schepte toffe momenten, je leerde mensen kennen, een band maken, we luisterde naar elkaars verhalen, het was een echte gemeenschap. Volgens mij moet het niet moeilijk en niet duur zijn om ergens ping pong tafels neer te zetten. Ik leg ook een filmpje hieronder vanuit New York die me veel deed denken aan hoe het toen op de Anspachlaan aan de gang ging. https://www.youtube.com/watch?v=Wc5H9m3f0ME