Meedoen en samen maken

Veel kleinere buurtparken hebben een groot onbenut potentieel. Parken zijn niet altijd even goed onderhouden en de biodiversiteit in parken is vaak zeer pover. rond kleine buurtparken kunnen makkelijk wijkcomités opgestart worden die mee instaan voor het onderhoud en het opkrikken van de biodiversiteit in parken. Parken zouden plaatsen moeten zijn waar standaard aan buurtcompostering gedaan wordt en waar cursussen urban farming en dergelijke doorgaan. Maar ook de bredere openbare ruimte kan een goede ontmoetingsplaats zijn. Ik denk vooral aan voetpaden die beter ingezet worden. Waar buurtbewoners aangemoedigd worden om banken voor hun woning te zetten zodat ze er een praatje kunnen maken met buren en het aangemoedigd wordt om op en rond voetpaden samen met de buurt de straten aan te planten.

In leegstaande gebouwen van de stad zoals loodsen of fabrieksgebouwen elkaar ontmoeten en creëren. De gebouwen ombouwen tot een plek waar kleinen ateliers aanwezig kunnen zijn voor beginnende ondernemers (pop-up stores etc).

Kleine start-up bedrijfjes waar aan up-cycling kan gedaan worden, een koffiebar, een broodjesbar, eigengemaakte kleding, een boer met kleine tuin en dieren … in een aangename ruimte waar ook plaats is om elkaar te ontmoeten.

Een gewestelijk ontmoetingspunt om, rond en voor de stedelijke commons te ondersteunen, versterken en netwerken. Deze gewestelijke commonsplek heeft lokale vertakkingen die de gewestelijke dynamiek vertalen in nabijheid en inclusiviteit. Het commonshuis is een leer- en doeplek. Het is een gezellige en levende verzamelplek voor de veelheid aan initiatieven die op een niet extractieve manier omgaan met onze stedelijke resources en gemeenschappen. Denk: Amsterdam's Pakhuis De Zwijger meets het Gentse TimeLab.

Wijkfeesten in elke buurt waar verschillende buren met verschillende nationaliteiten samen kunnen komen, elk met hun eigen culinaire specialiteiten, om elkaar beter te leren kennen. Samen eten is een goed excuus om de conversatie te beginnen.

In de zomer heeft Brussel nood aan water waar mensen kunnen samenkomen en verfrissen. Het zou leuk zijn als het water aan Sint-Katelijne open is om te baden. Tine V.

Le Canal: windmolentjes. Iedere wijk andere icoontjes. Mensen vragen me dikwijls de weg naar de Grote Markt. Vlaggetjes om aan te duiden. Rodriguez

Organisatie van een ontmoeting tussen de 19 Brusselse gemeenten gebaseerd op sportieve proeven en intellectuele tests genaamd de kop en de benen. Een mix van inspiratie en transpiratie voor jong en oud! Een unieke kans voor de Brusselaars om elkaar beter te leren kennen! Daniel M.

Groen is goed voor het gemoed. Brussel telt teveel grijze, stenen plekken waar enkel zwerfvuil ligt en waar hekkens rondom staan. Hier en daar een goed onderhouden plantsoen aanbrengen doet veel aan het stadsbeeld en creeert een ontmoetingsplaats voor iedereen.

Vele jonge Brusselaars kennen de geschiedenis van hun stad niet. Spijtig. Jonge vrijwilligers opleiden die de geschiedenis van de stad op creatieve en ludieke wijze leren kennen aan een breder doelpubliek. The must.

Ouders en school leren elkaar beter kennen via uitwisselingsactiviteiten

Het lijkt me super leuk als er tijdens de zomer elk weekend een cultuur-evenement georganiseerd zou worden in het Jubelpark door elke gemeenschap die in Brussel woont. Food-trucks, muziek, activiteiten, enz. per land! Rozen J.

Het spel is een laagdrempelige manier om bewoners actief te betrekken bij hun straat en bij het klimaat. Mijn straat naar een beter leefklimaat” is op een prikkelende manier vormgegeven, wekt de nieuwsgierigheid en zet aan tot deelname en inbreng! Op speelse wijze informeert het de bewoners over de mogelijkheden om hun straat leefbaar, groen en veilig te maken. Bewoners werken samen en leren elkaar zo beter kennen. Het spel creëert betrokkenheid: Op informele wijze ontstaat een gesprek tussen straatbewoners. Het spel wordt aangezwengeld en begeleid door een straatregisseur.

Bijvoorbeeld door projecten met kinderen of jongeren in Woonzorgcentra. Goede praktijkvoorbeelden die al bestaan: Papy Boom (Molenbeek) van verpleger Youssef Kaddar, intergenerationele projecten van Labolobo (Jette).

Stelt u zich voor; een groot gebouw ergens in het centrum van Brussel met allemaal kleine ruimtes, waarin zelfstandigenen freelancers een dienst aanbieden tegen een vriendelijke prijs. Zij betalen zelf geen huur maar mogen, x-tijd een bepaalde ruimte gebruiken voor hun activiteit. Wat je dan krijgt? Een gebouw met 101 verschillende diensten. Elke dag een ander bezetting. Een soort activiteiten / wellness paleis”. Van voetmassage tot stoppen met roken therapy. Van gepersonaliseerde tips over het gebruik van planten tot tekenles. Een eerste hulp bijongevallen cursus tot banden plak atelier. Noem maar op! Ik heb hier, met nog wat anderen, nog preciezere ideeën over die ik graag deel moest er interesse zijn in dit project.

Het De Brouckèreplein is momenteel een steenvlakte. Een simpele oplossing is het plaatsen van mobile planten/boombakken, zo wordt het plein als ontmoetingsplaats een stuk aangenamer, hittebestendiger en blijft het beschikbaar voor evenementen.

Laagdrempelige, gratis activiteiten waarbij mensen elkaar ontmoeten door samen te dansen of aan sport te doen. Een mooi voorbeeld van hoe dit kan is Swing Connects, een organisatie die nieuwkomers en vluchtelingen samenbrengt met andere Brusselaars door middel van (gratis) danslessen, gevolgd door een maaltijd. This will keep us fit, will help us meet other people, and will bring us joy.”

Het groen comité zou instaan voor de vergroening van de buurt: meer planten, bloemen in de buurt zorgt immers voor een sterkere verbinding tussen mens en natuur, mensen die meer buiten genieten, die meer respect tonen voor hun buurt en zo ook voor de leefwereld. Zeker op assen met veel wagens is dit nodig.

Een petanquebaan ergens rond de vijvers van Elsene. Dat verzamelt jong en oud. Philia D.

Laagdrempelige initiatieven die inspelen op de lokale ‘goestingen’. Vb. straatconcertjes, speelstraten, gedeelde tuinen, Tournevis initiatieven, mobiele bar/bakovens, |…

Banken in de stad zijn plekken voor informele, ongedwongen, kleine ontmoetingen, ze geven kansen tot lichte bindingen, maar kunnen evenzeer broedplaatsen van gemeenschappen zijn. Er staan veel te weinigbanken in Brussel en de meeste banken zijn saai en stimuleren geen oogcontact of gesprek. Ik dacht aan een wedstrijd waarin scholen, kunstacademies, kunstenaars, maar evenzeer creatieve burgers, ontwerpen voor ontmoetingsbanken kunnen insturen, die door een jury beoordeeld worden. De knapste en vooral meest ontmoetings-bevorderende banken worden geproduceerd door beroepsopleidingen lassen, houtbewerking, ... in samenwerking met de ontwerper van de bank. De banken worden verspreid over Brussel op strategische plaatsen, in publieke ruimten, maar misschien ook daar waar publieke ruimten overgaan naar private ruimte, op verborgen plekjes in buurten. Er kan zelfs een wandelroute ontworpen worden langs de ontmoetingsbanken, opdat bang voor elkaar, bank voor elkaar wordt.

Ons organisch afval ter plaatse laten veranderen in vruchtbare aarde zonder plastiekzak afval of transport.Bovendien is er makkelijk sociaal contact tussen culturen en generaties. Samen kunnen we iets doen voor minder afval.

Maak werk van groene gevels in de stadscanyons, door buurtwerk en groene comités die met hulp van aanplant acties van inheemse plantensoorten te sensibiliseren. Wat nog eens de buurtwerking verstevigt en de mensen betrokkener maakt bij het netjes houden van hun straten en gevels , ook een remedie tegen de graffiti plaag waarmee Brussel vecht.

Het idee is simpel: foodtrucks en stalletjes, lange tafels, kleedjes er over en aanschuiven maar. Bij Anneessens Aperitieft parkeren in de zomer op een dag in de week een verrassend aantal foodtrucks. In het midden lange tafels en gezellig dineren.

In Kopenhagen planten ze fruitbomen en -struiken in de straten, op pleinen en in parken. Iedereen mag er van plukken en ter plaatse opeten. Dit zou ons nog dichter bij de natuur kunnen brengen.