Ville durable et vivable

- Sensibiliseren: kennis, inzichten, impact - Scholen: drinkbussen met water op scholen, fruitmomenten - Ouder-kindworkshops rond gezonde voeding vb. Kookmet - Good Food ambassadeurs en zichtbaarheid in elke wijk, collectieve moestuinen, |… vb. Boeren en buren - Kookboekjes maken met gezonde receptjes vb. Muse - Hopon oudercafés om te sensibiliseren - Ouder-ambassadeurs - Communicatie en sensibiliseren

Zoveel publieke ruimte behoort toe aan koning auto. Zo weinig mensen hebben eigen buitenruimte en in de kanaalzone zijn ook publieke parken schaars. Naar het idee van de Gentse leefstraten : maak een fijnmazig netwerk van straten waar het verkeer wordt geknipt met eenvoudige en tijdelijke inrichtingen en veel groen zodat burgers zich de straat terug kunnen toe-eigenen, kinderen veilig buiten kunnen spelen en fietsers veilig kunnen doorrijden. Tijdens de Corona-crisis blijkt de nood nog hoger en straks hebben we weer een hete zomer. Waar wachten we op ?

Het spel is een laagdrempelige manier om bewoners actief te betrekken bij hun straat en bij het klimaat. Mijn straat naar een beter leefklimaat” is op een prikkelende manier vormgegeven, wekt de nieuwsgierigheid en zet aan tot deelname en inbreng! Op speelse wijze informeert het de bewoners over de mogelijkheden om hun straat leefbaar, groen en veilig te maken. Bewoners werken samen en leren elkaar zo beter kennen. Het spel creëert betrokkenheid: Op informele wijze ontstaat een gesprek tussen straatbewoners. Het spel wordt aangezwengeld en begeleid door een straatregisseur.

Dit kan zowel groot als kleinschalig, maar zelf had ik graag een grootschaliger project gehad, waarop we op een leegstaand terrein van minimum 1 hectare (vb naast het Weststation) een voedselbos collectief gaan creëren en onderhouden. Een voedselbos is een bos waarin fruit- en notenbomen staan, bijenkorven, bessenstruiken, meerderjarige eetbare planten, zodat het op termijn een zelfregulerende werking heeft. voedseltuintjes kunnen erbijkomen...

Het idee is dat het project mee gedragen wordt door buurtscholen, buurtwerkingen en buurtbewoners, ... de scholen en buurtwerkingen kunnen het voedselbos als educatieve en vormende plaats beschouwen, buurtbewoners kunnen vrijwillig meewerken of gewoon komen wandelen in het bos.

Op termijn zie ik ook een mogelijkheid voor een lokaal, waar lesjes, vergaderingen of zelfs kleine feesjes kunnen doorgaan. Waarbij mensen leren over voedselbossen, permacultuur, gezonde voeding, bijen, vruchtensappen persen, confituur maken, ...

Fleurir la ville avec les habitants.Juliette L.

Ons organisch afval ter plaatse laten veranderen in vruchtbare aarde zonder plastiekzak afval of transport.Bovendien is er makkelijk sociaal contact tussen culturen en generaties. Samen kunnen we iets doen voor minder afval.

De straten in de stad afsluiten voor een aantal uren en autovrij maken zodat kinderen op straat (veilig) kunnen spelen en buren elkaar leren kennen. Audry M.

Brussel versteent. Tussen 2003 en 2016 is 15% van het groen in Brussel verloren gegaan en er is geen enkele reden om aan te nemen dat dit magisch omgekeerd is vanaf 2017. Creëer meer (kleine) groene ruimtes, plant bomen voor schaduw en vergroting leefbaarheid (zeker met de steeds betere zomers) en zet in op behoud biodiversiteit (bijv. zaaien wilde bloemen, bekoorlijkheden vogels etc.). Fijn voor mens en dier!

Microgroen op parkeerplaatsen. Horizontaal en verticaal groen. Kevin S.

Proposer des activités écologiques dans les rues.Juliette L.

Scholen adopteren kleine groene ruimtes en krijgen een zekere vrijheid om die in te richten naar wens. De groene ruimtes zijn verzorgd, ogen minder uniform en worden proper gehouden. De kinderen leren met planten werken en verantwoordelijkheid nemen voor het collectieve.

Bevorderen dat iedere wijk een groene ruimte heeft waar iedereen actief bij betrokken is: moestuinen, picknicken, barbecue-plekken, wandelingen, spel voor kinderen, boomgaarden, grasvelden voor pony''s en/of paarden, enz. Sonja V.

Door kleine aanpassingen in de openbare ruimte kunnen plekken gecreëerd worden die uitnodigen tot ontmoeting: picknicktafels, banken, zithoekjes, …

Er zijn bijna geen ping pong tafels op straat in Brussel. Vroeger waren er in de zomer ping pong tafels op de Anspachlaan aan de beurs. Mensen van alle leeftijden, origines, rijk/arm kwamen samen om eventjes ping pong te spelen, ik leerde er daklozen, studenten, werkende mensen kennen en dat schepte toffe momenten, je leerde mensen kennen, een band maken, we luisterde naar elkaars verhalen, het was een echte gemeenschap. Volgens mij moet het niet moeilijk en niet duur zijn om ergens ping pong tafels neer te zetten. Ik leg ook een filmpje hieronder vanuit New York die me veel deed denken aan hoe het toen op de Anspachlaan aan de gang ging. https://www.youtube.com/watch?v=Wc5H9m3f0ME

Maak van elke boom in de stad een monument en verander het naar een babbel tree.Met een lange bank rond het boom, waar mensen kunnen even zitten, even wachten, of met elkaar praten… Voorbeeld te vinden aan voet van de lift van de Justitiepaleis in de Marollen.

In veel grote steden zie je dat er meer en leer gedeeld wordt : Er zijn gemeenschappelijke tuinen met kruiden waar iedereen kan van gebruik maken en om voedselverspilling tegen te gaan wordt voedsel gedeeld in zogenaamde Community fridges. Ook kunnen van daken van hoge gebouwen moestuinen gemaakt worden zodat stadsbewoners ook in een tuin kunnen zitten.

Een petanquebaan ergens rond de vijvers van Elsene. Dat verzamelt jong en oud. Philia D.

Overal in Brussel komen kleine tuintjes op in de publieke ruimte. Er zijn ook vzw's die zich inzetten om tuinieren in de stad te promoten en zij hebben vaak te veel succes of te weinig ruimte. Veel mensen en vooral gezinnen met kinderen zijn op zoek naar groene ruimte in de stad. Tegelijk leven veel ouderen in eenzaamheid. Zij zijn vaak weinig mobiel en afhankelijk van hun verzorgers. Als de tuinen van rust-en verzorgingstehuizen kunnen worden opengesteld als gemeenschapstuin, dan vinden gezinnen een plekje om te tuinieren en ouderen meer sociaal contact op de plek waar ze wonen. En zo leren kinderen en volwassenen tuinieren, de natuur beter begrijpen en respecteren en krijgt de biodiversiteit in de stad een boost.

Openluchtzwembad zodat alle Brusselaars die niet op reis kunnen gaan, toch van de vakantie genieten! Lieve V.

De weerkerende droogteperiode én de hoge temperaturen aangrijpen om op een positieve en creatieve manier om te gaan met ''water'binnende werking van de gemeenschapscentra. Het opvangen en gebruik van regenwater (waterscan infrastructuur ?), het gebruik van leiding en regenwater in de werking (watertoets ?), |het aanbieden van toffe activiteiten tijdens de ''Brusselse Waterdagen'', het ondersteunen van burgerinitiatieven.. .

Er zijn zoveel dingen die we maar één keer per jaar of minder gebruiken. Vb: verf materiaal Of andere dingen die we na een jaar niet meer nodig hebben zoals kinderkleren.Waarom kunnen we de bibiliotheken niet uitbreiden met zo'n spullen? Zo moet je niet meer investeren in een stoomachine die het behang van de muur haalt of moet je geen babykleren kopen die maar voor drie maanden passen. Als samenleving kunnen wehiermee veel geld uitsparen.

Meer groen in de stad, vooral in de concrete jungle van de Noordwijk. En niet alles dicht bebouwen. Een open plek zonder bestemming, een grasveldje, is ook leuk.Steven P.

Het De Brouckèreplein is momenteel een steenvlakte. Een simpele oplossing is het plaatsen van mobile planten/boombakken, zo wordt het plein als ontmoetingsplaats een stuk aangenamer, hittebestendiger en blijft het beschikbaar voor evenementen.

Een zwemvijver. Sarah V.